Μέσα μου μισοκοιμάται ο Θεός μου.

Περιμένει να του δώσω φωνή,
να τον ζεστάνω.
Θαρρώ ώρες ώρες
πως κουράστηκε να με περιμένει
να ανοίξω την πόρτα και να ανταμώσουμε.

Αναβάλλω,
βάζω εμπόδια,
γκρινιάζω,
παραπονιέμαι που δεν βγαίνει έξω Αυτός.

Τίποτα δεν μας χωρίζει άλλο
από τον φόβο μου
να ανοίξω την πόρτα.